Wanneer je Pixar hoort denk je waarschijnlijk aan animatiefilms, of beter gezegd kinderfilms. Toch zit er meer achter dan je denkt. Pixar films hebben vaak een diep liggende boodschap, maar hoe komen ze hierop? En hoe wordt zo’n verhaal met boodschap nou gemaakt?
Pixar is een groot videoproductie bedrijf. Het lijken allemaal mooie 3D animaties, maar dat is niks vergeleken met het diepe verhaal dat Pixar vertelt met de animatie. Achter iedere film zit een heel team van schrijvers. Ieder woord dat gezegd wordt of ieder beeld dat gemaakt wordt, wordt gedaan met een reden. Een verhaal dat ze willen vertellen. Een verhaal met een diepe achterliggende gedachten. Hoe komt zoiets nou eigenlijk tot stand?
Ontwijk geen volwassen thema’s
Niets is saaier dan een film waar geen verhaal achter zit. Ook bij Pixar wat voornamelijk kinderfilms zijn ontwijken ze geen lastige onderwerpen. Karakters kunnen gewoon overlijden en serieuze thema’s komen ook naar boven. Misschien in een minder heftige manier dan mensen verwachten, maar ze worden zeker niet ontweken.
Bij Disney gaat het voornamelijk over roze blaadjes en zonneschijn, eind goed al goed. Zo ontdekken ze onderwerpen voor volwassenen. Dit zorgt ervoor dat het verhaal oppervlakkig en voorspelbaar wordt. Bij Pixar is dat alles behalve, de verhalenschrijvers van Pixar willen juist de diepte in gaan en ervoor zorgen dat het niet te voorspellen is.
Het begrijpen van de dood, ondanks tegenslagen je passie najagen, omgaan met jaloezie, verlaten worden, vriendschappen opbouwen, je eigen kracht ontdekken, al deze levenslessen zijn ook van toepassing op kinderen.
Als voorbeeld pakken we de film Toy Story. Toy Story heeft veel van deze verhaallijnen in hun film. De jaloersheid die Woody heeft tegen Buzz, is iets wat dagelijks naar voren komt in het menselijk leven.
Woody is niet perfect en maakt regelmatig fouten uit eigenwijsheid of egoïsme, net zoals echte mensen en kinderen doen. Ondertussen koestert Buzz waanideeën van grootsheid en een gebrek aan de realiteit onder ogen komen. Als je dit zo leest, zie je dat er toch wel een diepgaande betekenis in zit. Ondanks de verschillen tussen Buzz en Woody werken ze toch samen. Beide hebben ze één doel voor ogen die ze samen moeten oplossen.
Niet zwart of wit, maar grijs
In de klassieke Disney films draait het om slecht en goed. Je hebt de slechteriken en de goede kant, de karakters die alles oplossen en alles goed doen. In Pixar films is dit anders, de karakters zitten er tussen in. Niemand is volledig goed of volledig slecht.
De Pixar verhaal schrijvers snappen dat een tegenstander niet volledig slecht is. Niemand is in de kern van zijn hart door en door slecht, iedereen heeft een sprankel van licht en goedheid in zich.
Neem nu als voorbeeld de film ‘ The Incredibles’. In die film heb je Syndrome. Syndrome zijn doel is om alle superhelden te doden. Dat doel is gecreëerd, omdat Mr. Incredible hem als kind mishandelde. Je ziet hierin dus eigenlijk al dat de superheld helemaal niet volledig goed is, en dat de slechterik is gecreëerd door een trauma.
Betekent dit dat het goed is dat Syndrome reageert uit wraak? Nee zeker niet, dit praat zijn slechte acties zeker niet goed. Maar je ziet wel waar die vandaan komt, toch? In plaats van te vertrouwen op de repetities van de ‘superhelden’ bouwt Pixar karakters met diepgang. Ze hebben een verleden.
Ieder karakter ondergaat een ontwikkeling
Zoals er al gezegd werd, ieder karakter heeft een verleden, heden en toekomst. Ze ontwikkelen zichzelf door gebeurtenissen die gebeuren in de films. Zoals vaak in de theater wereld wordt gezegd: ‘Er bestaan geen kleine rollen, maar wel kleine acteurs’. Dit houd eigenlijk in dat iedere rol iets van betekenis heeft in de verhaallijn.
Ook bij Pixar denken ze er zo over. Doordat ieder karakter daadwerkelijk een verleden heeft en een verhaal van zichzelf heeft. Krijgt ieder karakter ook betekenis in een verhaal. Ook al is het maar één zin die gezegd werd, waardoor het perspectief van de hoofdrol werd veranderd.
Niet alleen ondersteunen deze personen de verhaallijn, het helpt je ook met het schrijven van een verhaal. Als je een verhaal bedenkt of een storyboard getekend, vraag jezelf dan af bij ieder karakter dat er is: wat is zijn verleden? en wat doet die hier in deze scene? Door dat soort dingen te vragen aan de kleinste rollen in een film, krijg je een realistisch verhaal. Een verhaal met betekenis.
Ken je medium
Geen één Pixar video kon worden opgenomen in ‘live-action’, Wanneer speelgoed tot leven komt, vissen hun geheugen verliezen en monsters bestaan, is animatie je enigste optie. Pixar realiseerde zich dat.
Toch vertellen ze mensgerichte verhalen, met diepgang. Zoals in films als Up en Brave. Door je medium te begrijpen, begrijp je wat er allemaal mogelijk is. De Pixar, verhalenvertellers weten wat er allemaal mogelijk is, en dat je meer kan bereiken in hun geval met computers.
Als je een half geanimeerde, en half live-action film maakt. Probeer dan zo weinig mogelijk animatie naar voren te laten komen. Hoe meer animaties erin verwerkt zitten hoe minder realistisch, wat er voor zorgt dat het live-action gedeelte verdwijnt.
Leg emoties uit, zonder lessen
Dit klinkt vaag, maar geen kind wil kijken naar een film waar ze alleen maar lessen krijgen. Die lessen over emoties, gedrag en gevoelens krijgen ze al van hun ouders zelf.
Pixar heeft een geweldig film idee gebouwd om een goed, sterk verhaal en een groot deel geanimeerd. Maar toch worden er complexe, menselijke karakters in gebouwd, waarom?
Het niveau van zorg en diepgang in de film Up creëert ongetwijfeld reacties van het publiek. Wat natuurlijk precies is wat filmmakers zoals Pixar willen bereiken. Ze gaan nog een stapje verder. Ze laten emoties zien, maar leggen hem niet uit. Dit zorgt ervoor dat mensen zich gaan verplaatsen in de karakters, waardoor ze gelijkenissen gaan zien en meer waarde gaan hechten aan de karakters.
Zo creëer je nog meer diepgang in je film voor iedereen. Niet iedereen zou het op dezelfde manier opvatten. Dat zorgt ervoor dat de film voor verschillende leeftijdscatogorien intressant blijft, en voor mensen met verschillende achtergronden. Iedereen kan zichzelf wel ergens in het karakter terug vinden.